اواسط ماه سپتامبر سال 1922 بود که چرچیل سه فرزند خردسال خود، دیانا (در آن زمان 13 ساله)، رَندالف (11) و سارا (7) را به گردشی برد که سارا اینگونه به یاد می آورد:
«در طول مسیر او برای مان توضیح داد که هدف از این سفر، بازدید از خانه ای در استان کنت است که او قصد خرید آن را داشته و نظر ما را در مورد آن می خواهد بداند. ما بسیار خوشحال شدیم. احتمالا نهار را هم پیک نیک کردیم که درست به خاطر نمی آورم؛ در آن لحظه، تنها هیجان دیدن خانه ای که قرار بود به ما نشان داده شود در ذهن ام باقی مانده است.
خانه چارتوِل، پوشیده از گیاه های هرس نشده، به هم ریخته، و مملو از رمز و راز خانه هایی بود که سال ها کسی در آن زندگی نکرده. ما تمام خانه و زمین های اطراف را گشت زدیم. پدرم مشتاقانه از ما می پرسید، از خانه خوشتان آمد؟ ما دوست اش داریم؟ ما هم مدام به او می گفتیم، این رو بخر! این رو بخر! که پاسخ شنیدیم هنوز چیزی معلوم نیست...»
البته پس از بازگشت به لندن بود که چرچیل بالاخره فاش ساخت که قبلا خانه را خریده است.
چارتول نام دهکده ای زیبا در استان کنت انگلستان است که خانه و محل زندگی ویسنتون چرچیل نخست وزیر شهیر بریتانیا از 1922 تا زمان مرگ در آن واقع بود. پس از مرگ چرچیل فرزندان او، خانه و تمام ملک را به نشنال تراست (موسسه غیر دولتی و غیر انتفاعی انگلیسی که هدف اش حفظ آثار باستانی و مناطق طبیعی انگلستان از توسعه طلبی و صنعتی شدن است) بخشیدند و امروزه این مکان به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری انگلستان پذیرای بازدید کنندگان است.
وینستون لئونارد اسپنسر چرچیل، در ساعت 1:30 بامداد 30 نوامبر 1874 در کاخ بِلِنهایم، واقع در آکسفورد شایر، خانه پدربزرگ اش، هفتیمین دوک مارلبرو، و از جهاتی بزرگ ترین کاخ اشرافی در سراسر انگستان، به دنیا آمد. کاخ بلینهایم هیچگاه به او نرسید، بلکه مقام دوک مارلبرو و تمام ملک به عموزاده و دوست همه زندگی اش نهمین دوک مارلبرو به ارث رسید. با این وصف، وینستون که برای پنج سال، وارث همه این ثروت به شمار می رفت دوران بچگی خود را در آنجا گذراند و تا آخر عمر نیز در هر فرصتی به آن سر می زد.
کاخ بلنهایم در اوایل قرن هیجدهم میلادی توسط جان وَنبوُرو برای قهرمان خانواده چرچیل، یعنی جان چرچیل نخستین دوک مارلبورو ساخته شد. دور نمای عظیم و محوطه سبک باروک بنا، برای چرچیل نشان ملموسی از عظمت تاریخ بریتانیا و ادامه قدرت آن به عنوان یک ملت بود. او شاد ترین دوران کودکی خود را در این کاخ سپری نمود، و روزی به مادر خود نامه ای نوشت که در آن آورده بود، «باغ و پارک اینجا بسیار زیبا تر از قدم زدن در هاید پارک یا گرین پارک (دو تا از معروف ترین و زیبا ترین پارک های بریتانیا و جهان) است.»
در طول قرن نوزدهم میلادی، کماکان کاخ ها و خانه های خارج از شهر در انگستان، (همچون کاخ بلنهایم)، خانه های قدرت امپراتوری بریتانیا به شمار رفته، مکان هایی بودند که مهم ترین سیاست مداران کشور در آن دور هم جمع شده مهم ترین تصمیمات را اتخاذ می نمودند. از همان کاخ ها بود که مقامات بریتانیا بر یک چهارم کره زمین حکومت می کردند.
با دانستن این پیش زمینه است که در میابیم چرا برخی خانه چرچیل در چارتول را کلبه ای بیش نمی دانستند، جایی که با همه زیبایی های درون و اطراف اش، برای سیاستمداری در ابعاد چرچیل کوچک می نمود.
اما خانواده چرچیل، چنین عقیده ای نداشتند. او علاوه بر بازسازی خانه، ایجاد دریاچه و استخر معروف خود در آن، باغ گلِ زیبای خصوصی خود را نیز در آن ساخت، که تا به امروز با دقت زیاد و به شکلی که در زمان خود اش نگهداری می شد حفظ شده است.
چرچیل که علاقه زیاد به نقاشی داشت، برای خود کارگاه نقاشی هم در گوشه باغ درست کرده بود. ضمنا در اتاق خواب او میز کار و خطر تلفن اختصاصی وجود داشت که در هر لحظه می شد با نخست وزیر تماس گرفت.
لازم به گفتن نیست که در خانه چرچیل از حرم سرا خبری نبود و لوله کشی های آب و برق به شیوه انگلیسی ها همه روکار هستند.
ضمنا اگر به آنجا سر زدید به یاد داشته باشید که گل های روی میز چائی همه واقعی هستند و در باغ خصوصی او پرورش داده می شوند.
عکاسی از داخل بنا ممنوع است.
لینک های مفید:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر