اگر چیزی بتواند کتاب قانون را به درخت سرو ربط دهد، بدون شک نام لبنان است.
آدم فیلم کتاب قانون را که نگاه می کند، نا خود آگاه دل اش هوای لبنان می کند. و البته فصل اسکی هم بی تاثیر نیست. لبنان کشوری کوچک در کرانه شرقی دریای مدیترانه، سرزمینی تاریخی، به قول ما ایرانی ها چهار فصل و سرشار از دیدنی ها از همه گونه است.
هر فصل دیدنی های خاص خود را دارد و زمستان فصل سرو یا به قول خودشان الأرز (یا به قول خارجی ها Cedars) است. الأرز نام روستای کوچکی در منطقه کوهستانی لبنان و همچنین نام قدیمی ترین پیست اسکی این کشور هم هست.
این منطقه با هتل های شله مانند و زنجیزه مغازه های سوغاتی فروشی که در کلبه های چوبی کنار جاده اصلی صف کشیده اند، اروپائی ترین پیست اسکی در لبنان به حساب می آید.
روستا نام اش را از درختستان کوچک اما بسیار معروف درختانی که در ارتفاع بالای 2000 متر رشد می کنند گرفته است. درختستان گوشه ای از بقایای جنگل های گسترده سروی است که زمانی کوهستان های لبنان را پوشانده بود.
در شمال آفریقا و آسیا سه چهار گونه درخت سرو می روید که معروف ترین شان سرو لبنان است. در دروران باستان جنگل های سرو رشته کوه های لبنان را پوشانده بود و منبع ثروت فنیقی ها به شمار می رفت. آنان عطر و چوب با دوام این جنگل ها را به مصر و فلسطین صادر می کردند.
معبد اصلی سلیمان در شهر بیت المقدس از چوب این درختان ساخته شده بود. اما امروزه تعداد بسیار معدودی از این درختستان ها برجای مانده است. قطع مکرر درختان در طول هزاره گذشته و رشد بسیار کند این گیاهان پس از کاشت دوباره علت اصلی این موضوع است.
برخی از این درختان باستانی هنوز باقی هستند که عمرشان تا 1500 سال تخمین زده می شود (در زبان عربی به این سرو های پیر الأرز الرب گفته می شود) آنها گاه تا 30 متر رشد می کنند.
امروزه قوانین بسیار سفت و سختی علیه قطع این درختان وضع شده و سوغاتی های مغازه های اطراف درختستان ها از شاخه های خشک و افتاده درختان ساخته می شوند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر