رانندگی تهرانی ها بد است؟ این را از ذهن خود دور کنید

امروز به دنبال مطلبی در نسخه ایران از مجموعه کتاب های راهنمای گردشگری Lonely Planet می گشتم که به یاداشتی در گوشه یکی از صفحات آن بر خوردم و فکر کردم جالب است آن را ترجمه کرده در آبگرم بگذارم.

متن انگلیسی یادداشت رو هم در زیر قرار داده ام. توضیح بیشتر لازم نیست.

رانندگی تهرانی ها بد است؟ این را از ذهن خود دور کنید

علیرغم خطر جانی، مشکل اصلی که به عنوان یک مسافر خارجی در تهران با آن روبرو می شوید آن است که از لحاظ روحی چگونه باید با این توده فلزی دیوانه ای که به سمت تان حرکت می کند مواجه شوید. پس از بررسی های فراوان، ما به این نتیجه رسیده ایم که با تغییر نگاه و رفتار پیشنهادی ما، نه تنها بر اضطراب ناشی از هیجانات ترافیکی غلبه می کنید، بلکه بطور کلی تجربه سفر تهران را برای خود به یاد ماندنی تر نیز خواهید نمود.

سعی کنید رانندگان تهرانی را «ناامید کننده»، «دیوانه»، یا «احمق» فرض نکنید، زیرا تنها نتیجه آن ترس و وحشت بیشتر است. در عوض، به آن فاصله های باریکی توجه کنید که راننده تاکسی بدون کمک ترمز ردشان می کند، به بیشمار دفعاتی فکر کنید که او خود را از موقعیت های بسیار خطرناک می رهاند، و کم کم خواهید یافت که اینها واقعا دست فرمان شان خوب است.

با دقت به راننده خود خیره شوید: او تقریبا هیچگاه از آینه (اگر اصلا داشته باشد) استفاده نمی کند؛ او تنها مواقعی که در بزرگراه است کمربند ایمنی را روی شکم خود می اندازد، زیرا ممکن است جریمه شود؛ به ندرت از چراغ راهنما استفاده می کند؛ و با خیال راحت، درست وسط خیابان های اصلی، سر و ته می کند - حتی بدون آنکه ضربان قلب اش کمی تند تر شود.

حال، خود را جای او بگذارید و فکر کنید مجبور بودید در چنین ترافیک سرسام آوری رانندگی کنید بدون آنکه هیچ تصادفی رخ دهد. بله کاملا درست است، بیخود مقاومت نکنید، خودتان خوب می دانید که این راننده ها جدا دست فرمان شان خوب است!

سخن آخر اینکه، این آشوب را در آغوش باید گرفت! سری به گوشه خیابان جمهوری و میدان فردوسی بزنید و یک موتور سوار مسافرکش بگیرید تا شهر را به شما نشان دهد. به او بگویید که عجله دارید و محکم او را بچسبید.

در دیزنی لند، برای سوار شدن بر یکی از آن ترن های هیجان انگیز باید کلی پول خرج کنید، اما در تهران اینکار تنها جزئی از زندگی روزمره  است. از آن لذت ببرید!

Bad Driving? It's all in your head

The physical danger notwithstanding, the main problem you face as a visitor on Tehran's streets is mental: how to deal with this manic of metal. After much testing, we believe the following attitudinal adjustments will not only free you of some of the traffic-induced anxiety, but make your Tehran experience all the more memorable.

Try not to think of Tehrani drivers as 'hopeless', 'crazy', or 'stupid', it will just make you more scared.

Instead, look at all the tiny gaps your taxi driver is negotiating without recourse to the brakes, the countless sticky situations from which he extricates himself, and you start to realise these guys are actually GOOD drivers.

Watch your driver closely: he almost never uses his mirrors (if he has any); he drapes his seatbelt across his chest only when driving onto any expressway, where he can be fined; he rarely indicates; and he happily makes U-turns in the middle of major roads - all without raising his heartbeat.

Then think of how well you'd have to drive to get though this nightmarish traffic without being involved in some kind of accident. That's right, don't fight it, you know those guys are actually REALLY GOOD!

Finally, embrace the chaos! Head to the corner of Jomhuri-ye Eslami Ave and Ferdosi St and engage a motorbike taxi for a trip across town. Tell him you're in a hurry, and hold on. At Disneyland you'd pay good money for this kind of white-knuckle ride, in Tehran it's just part of life. Enjoy it!