یکی از قلعه های تاریخی زیبا، قلعه شَمیران است که 20 کیلومتری شهر منجیل در راه طارم، بر فراز رودخانه قزل اوزن بنا شده است. این قلعه که تا چند سال پیش در وضع خوبی قرار داشت مورد حمله گنج یابان قرار گرفته و گاه زمین های اطراف آن به نظر بمباران شده می آیند.
در مورد تاریخچه قلعه چیز زیادی نمی دانم اما ناصر خسرو قبادیانی در سفر حج خود از آن بازدید کرده و توصیفات اش از قلعه و منطقه را در اینجا آورده ام.
از خندان تا شَمیران سه فرسنگ بیابانکی است، همه سنگلاخ، و آن قصبه ولایت طارم است. و به کنار شهر قلعه ای بلند بنیادش بر سنگِ خاره نهاده است، سه دیوار بر گرد او کشیده و کاریزی به میان قلعه فرو برده تا کنار رودخانه که از آنجا آب برآورند و به قلعه برند. و هزار مرد از مهترزادگان ولایت در آن قلعه هستند تا کسی بیراهی و سرکشی نتواند کرد. و گفتند آن امیر را قلعه های بسیار در ولایت دیلم باشد و عدل و ایمنی تمام باشد چنانکه در ولایت او کسی نتواند که از کسی چیزی ستاند و مردمان که در ولایت وی به مسجد آدینه روند همگی کفش ها را بیرون مسجد بگذارند و هیچ کس کفش آن کسان را نَبَرَد. و این امیر نام خود را بر کاغذ چنین نویسد که : «مرزبان الدیلم جیلِ جیلان ابو صالح مَولی امیر المؤمنین». و نامش جُستان ابراهیم است.
در شَمیران مردی نیک دیدم، از دربند بود، نامش ابوالفضل خلیفة بین علی الفیلسوف. مردی اهل بود و با ما کرامتها کرد و کَرَمها نمود و با هم بحثها کردیم و دوستی افتاد میان ما. مرا گفت: «چه عزم داری؟». گفتم: «سفر قبله را نیت کرده ام» گفت:«حاجت من آن است که به هنگام مراجعت گذر بر اینجا کنی تا ترا باز بینم».
بیست و ششم محرم از شَمیران برفتم. چهاردهم سفر را به شهر سَراب شدم.
لینک مفید: ویکیپدیا
منبع: سفرنامه ناصرخسرو قبادیانی مروزی به کوشش دکتر محمد دبیر سیاقی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر